Przeżyć studia - wiedza tajemna

Dzieci tak szybko dojrzewają. Teraz są w przedszkolu, a nim się człowiek obejrzy już wybierają kierunek na studia. Obojętnie na co padnie ich wybór, zawsze trafi się jakaś filozofia prowadzona przez człowieka będącego naocznym świadkiem bitwy pod Grunwaldem, któremu zdarza się przysypiać pomiędzy początkiem a końcem zdania. Dlatego Linka nie chcąc, aby jej osobisty siostrzeniec zszedł w trakcie takowego wykładu z nudów, postanowiła  przekazać mu pradawną wiedzę niezbędną do przeżycia tych ciężkich lat. Wzięła kartki, długopisy, usiadła przy nim na podłodze i zaczęła tłumaczyć mu zasady gry w ŁAPE.

Gra jest bardzo prosta, należy odrysować swoją dłoń i wpisać w niej nr od 1 do 40. Następnie gracze wymieniają się kartkami i na zmianę podają numery, które trzeba odszukać. W trakcie gdy jedna osoba szuka, druga obrysowuje kontury swojej dłoni czymś, co można nazwać kudłatym włosiem. Wygrywa ten kto pierwszy obrysuje dłoń.

Podekscytowany Dziwak szybko załapał zasady i na ów grze spędził całe popołudnie, grając kolejno z każdym kto nie zdążył przed nim uciec. Nie miał problemu z pisaniem, tylko należało podawać liczby pojedynczo czyli 3 i 7 zamiast 37. Uradowany, że nauczył się nowej zabawy i nazajutrz przypadnie mu rola protagonisty w przedszkolu nie mógł się doczekać następnego dnia.

Po powrocie Linka szybko go przechwyciła dumna z wkładu jaki mimowolnie wniosła w grupę Żuczków.

- i co, nauczyłeś dzieci grać w ŁAPE? – zagaiła niby od niechcenia.

- nie – szybko sparował jej entuzjazm Dziwak

- ale dlaczego nie?! Zapomniałeś jak się gra?

- bo oni potrafią pisać tylko do 6.

Argumentacja nie pozostawiła Lince szansy na dalszą dyskusję. Za to doszła do wniosku, że ŁAPA wystarczy tylko na licencjat, na magisterce ludzie są już nieco poważniejsi, więc następną tajemną wiedzą jaką przekaże Dziwakowi będzie gra w Statki.