Terror międzygatunkowy

Linka została wychowana na łagodnego i pokojowo usposobionego człowieka. Nie zmienia to faktu, że owa łagodność i pokojowe usposobienie nie przeszkadzają jej nosić w kieszeni gazu pieprzowego, wszak taki mamy klimat. A ostatnia sytuacja, w której Linka padła ofiarą bezsensownego i brutalnego ataku na tle rasowym, etnicznym, i gatunkowym - prawie sprowokowała ją do sprawdzenia użyteczności gazu w terenie. Ale od początku.

Zmierzając do sklepu, Linka postanowiła skrócić sobie drogę idąc na tzw. szagę. Nie chodziło o dewastacje czyjegoś pola, czy łąki, tylko o ładną i brukowaną promenadę – powstałą z funduszy unijnych, którą przyjdzie nam spłacać w najmniej odpowiednim momencie -  wzdłuż rzeki.  Maszerując raźno i nie wadząc nikomu nagle spostrzegła, że drogę zatarasowała jej agresywnie do niej nastawiona mniejszość. Jak wiadomo, tego typu napastnicy zawsze atakują stadnie, więc Lince mina zrzedła. Zatrzymała się analizując całą sytuację i oceniając swoje szanse. Kulturalnie zagaiła, co by ją przepuszczono, na co lider zwyzywał ją w obco brzmiącym języku - sądząc po pogardliwej minie nie przebierał w słowach - następnie w międzynarodowym geście pokazał, że nie przepuszczą jej bez uiszczenia myta. Wówczas Linka zobaczyła, że na drugim końcu promenady podobna grupka imigrantów różnej płci ,terroryzuje kobietę z dzieckiem, tam jednak matka w obawie o życie potomka postanowiła przystać na barbarzyńskie żądania. Linka z hardą miną zrobiła krok naprzód - w końcu kiedyś trenowała karate, pewną trudność mógł stanowić jedynie fakt, że napastnicy sięgali jej do łydki, co znacznie utrudniłoby założenie klamry. Takie zuchwałe poczynanie zdecydowanie nie spodobało się agresorom, samce wypięły dumnie pierś do przodu, samice zaczęły syczeć, a zza krzaków wyskoczyło jeszcze kilku ich koleżków, uniemożliwiając próbę okrążenia zdziczałej watahy. Linka spasowała, wiedząc, że w torbie nie znajdzie choćby suchej bułki, żeby przekupić bandę oszalałych kaczorów na chlebowym haju. Nie zostało jej nic innego jak pogodzić się z własnym tchórzostwem i zawrócić na pięcie. Idąc szybko w obawie przed pościgiem, jeszcze długo słyszała za plecami wykrzykiwane pod swoim adresem plugastwa; kwa, kwa, kwa…