Szokująca metryka

Jak na milczkowatego mruka Linka zaskakująco dużo czasu spędza z Dziwakiem na intensywnych rozmowach filozoficznych o życiu i śmierci. Dziwak jest wielkim fanem wątpliwych krasomówczych talentów Linki i widzi w niej rasowego, antycznego oratora. Jednym z ulubionych tematów Młodzieńca jest beztroski czas dzieciństwa cioci.  Linka oczywiście świadomie pomija kwestie o wątpliwym walorze edukacyjnym, bądź bezpośrednio wskazujące na jej kryminalne korzenie.

W ostatnim czasie widząc, że Dziwak dostaje wstrząsu anafilaktycznego na wszelkie próby zagonienia go do ciężkich robót domowych, Linka postanowiła sprzedać mu historię o dyżurach sprzątania jakie miała wraz z rodzeństwem w dzieciństwie.  Gdy Linka skończyła, ze zdziwieniem zauważyła, że Dziwak przestał mrugać, a całe jego lico promieniowało prostym komunikatem: ja chce! Pewnym utrudnieniem okazał się fakt braku rodzeństwa do kooperacji, gdyż Ulson jest jeszcze jednostką zdecydowanie zbyt niestabilną emocjonalnie i raczej nikt nie chciałby żeby latała po domu z nożami niczym psychodeliczna Laleczka Chucky. Dlatego Linka postanowiła, że to co u niej opiewało o nieformalną dżentelmeńską umowę siostrzano-braterską w przypadku Dziwaka nabierze mocy prawnej i siły sprawczej, jako formalny zapis w postaci tygodniowego planu prac. Młodzieniec bardzo poważnie podchodzi do słowa pisanego i groźby dostania śmiercionośnej smutnej buźki.

Dziwak z ochotą przystał na propozycję i już chwilę później wspólnie zakasali rękawy, obstawili się kredkami i kartkami, i wzięli się za układanie harmonogramu. Wbrew pozorom ułożenie takowego planu okazało się nie lada wyzwaniem, gdyż Linka była pełna wątpliwości, czy Dzwiak w ferworze walki nie spali domu lub nie wciągnie Ulsona odkurzaczem. Mozolne dyskusje o racjonalności wykonywanych prac  przeciągały się w nieskończoność, aż w końcu skrajnie wycieńczony Dziwak zaskomlał;

- ciociaaa pićććć – widząc brak reakcji Linki i wymownie uniesioną brew szybko się zreflektował i pośpiesznie dodał – proszę.

- piłeś mleko?

- nie, bo nie chciałem.

- a teraz chcesz?

- tak.

- ok – powiedziała Linka i wstała.

- to ty umiesz zrobić mleko?! – zapiszczał zaskoczony Młodzieniec.

- Dziwaku, mam 28 lat i potrafię podgrzać mleko – wygłosiła moralizatorskim tonem Linka.

Na te słowa Dziwak zastygł niczym srająca surykatka z rozdziawioną paszczą i wytrzeszczem oczu, ołówek wyleciał mu z dłoni i w zaległej nagle nienaturalnej ciszy z hukiem wylądował na podłodze.

- co? Myślałeś, że mam 10 lat? – zapytała lekko kpiącym tonem Linka.

Dziwak nieśpiesznie doszedł do siebie, a koła zębate w jego mózgu znów zaczęły się ze szczękiem obracać – nie – powiedział stanowczo i dramatycznie zawiesił głos. Po upływie teatralnej pauzy dodał z powagą – myślałem, że masz 27 lat.

Plan wyzysku nieletnich