Zły Mikołaj

Mikołajki powinny być dniem przepełnionym dziecięcym śmiechem i radością. Powinny. Prawda jest taka, że gdyby Linka miała na wyposażeniu obrzyna, pod koniec dnia chętnie rozprawiłaby się z każdym wesoło harcującym elfem i pewnym starszym panem w czerwonym kubraku.

Zgodnie z tradycją dzieci w mikołajkowy poranek – za sprawą dziwnego zegara biologicznego - budzą się o pogańsko wczesnej porze, gdyż ich podświadomość  wyczuwa nieprzerwany tego dnia dopływ czekolady. I to jest dobre. Gorzej jednak, gdy taka Ulson o 4:30 rano uaktywnia się w sposób niekontrolowany, gdyż jakiś cham i prostak – tu akurat Linka - napakował jej słodyczy do kapci[1], a ona pierwszy raz w życiu zamarzyła żeby ów kapcie ubrać. To nic, że czekolada, Gwiazdor, czy inne słodkości jej jest buba (zimno) i chce odzyskać swoje kapcie. Niestety nie udało się jej spacyfikować i trzeba było czekać, aż akumulator wysiądzie, co przyprawiło wszystkich domowników o mikrowylew. Na szczęście Dziwak podtrzymał tradycję rodziną i z prezentów był zadowolony. Do czasu. Dokładniej do powrotu z przedszkola, kiedy to wrócił z gorączką i w malignie na znak miłości ostentacyjnie Linkę obrzygał. Pojemność jego bądź co bądź wątłego brzuszka można było liczyć w litrach. Ale to też jeszcze można było wybaczyć, w końcu Dziwak chorym był, choć rano został wypuszczony na gwarancji i w stanie ogólnie zadowalającym.

Jednak gołą dupą w pysk Linka dostała dopiero wieczorem, kiedy to jej ukochana drużyna – Skra Bełchatów, której nieprzerwanie kibicuje od ponad 10 lat - przegrała w Lidze Mistrzów z debiutantem z trzeciego świata i to w stylu wielce przypominającym Linkę za starych czasów na wf. Biorąc pod uwagę wszystkie składowe z całego dnia domownicy zgodnie postanowili, że samemu należy zadbać o mikołajkową atmosferę i właśnie trwają intensywne poszukiwania korkociągu.

---

[1]Zarówno Dziwak, jaki i Ulson dzień wcześniej udali się na spoczynek sfoczeni i nie uszykowali butów, jak to staropolski zwyczaj nakazuje.