Cale szczęścia

W niżej opisanej historii Linka nie brała bezpośredniego udziału, jednak znając Seniorkę Rodu jest w stanie sobie doskonale owe zajście wyobrazić.  A że Seniorka bloga nie czyta, nie będzie imputować  nadinterpretacji.

Próbując przywrócić domostwo do stanu względnej użyteczności po wyjeździe szarańczy tj. Ulsona i Dziwaka, do uszu Rodzicielki zaczęły docierać dziwne dźwięki.

To niedźwiedź? Nie, to Darth Vader!  – myślała Rodzicielka.

Krok na schodach był ciężki i powolny, oddech szybki i niepokojąco świszczący. Rodzicielka wyłoniła się zza winkla i wyszła na przepastny korytarz, jej oczom ukazała się Seniorka, która wyrażała sobą żywą personifikację obłędu. Włos potargany, wzrok dziki, ręce trzęsące niczym u człowieka na głodzie.

- Boże Wszechmogący! Ty wiesz, co się stało? – wysapała Seniorka, łapiąc łapczywie zbawienny tlen i chwytając się trzęsącymi rękoma za serce.

Z Rodzicielki uszło całe powietrze, a krew odpłynęła z twarzy, chwiejąc się na nogach, wsparta o ścianę, zapytała zlękniona – ktoś umarł?

Seniorka z niecierpliwością machnęła ręką, jakby strzepywała natrętną muchę, po chwili przemówiła, wypluwając z siebie zajadłe słowa – TVN24 mi zabrali!

Rodzicielka odetchnęła z ulgą, że z ziemskiego padołu nikt nie odszedł przedwcześnie, ale radość była krótkotrwała, bo rozmowa zapowiadała się na wielce niebezpieczną.

- no my chyba też nie mamy – odpowiedziała siląc się na lekki i przyjazny ton.

- to jak wy Szkło kontaktowe oglądacie?! – zagrzmiała Seniorka plując przy tym obficie.

- no nie oglądamy – dodała zlękniona Rodzicielka i widząc, że Seniorka zaczyna zgrzytać zębami, szybko dodała – my prawie w ogóle telewizji nie oglądamy.

- Linka jest? – zapytała Seniorka i widząc przeczącą niewerbalną odpowiedź zaraz dodała rozkazującym tonem – dzwoń do kablówki!

- jest 18:30 o tej godzinie już nie pracują – starała się załagodzić sytuację Rodzicielka, ale widząc pogarszający się stan Seniorki, która zaczęła rwać włosy z głowy, niepewnie dodała – może na pogotowie zadzwonić? Seniorka po raz kolejny zbyła ją machnięciem ręki, odwróciła się na pięcie i zaczęła znikać na schodach.

 Legenda głosi, że przez kolejne dwa dni i dwie noce Seniorka nie spała i nie jadła, zaprzestała też komunikacji werbalnej, wydając tylko niekontrolowane, gardłowe pomruki. Będąc na skraju obłędu i w stanie ciężkiej maligny człowieka z syndromem odstawienia, w końcu doznała objawienia…

Linka pomału wyjechała z zakrętu, a oczy rozszerzyły się jej ze zdziwienia. Kołując swoim Batmobilem zaparkowała na podjeździe sąsiadów, gdyż wjazd do domu był zastawiony samochodami  GOPR, WOPR, SWAT i jeszcze kilkoma innymi, których logo Linka nie znała. Skonfundowana minęła rzeszę ludzi opuszczających domostwo i rozmawiających podniesionymi głosami. Minęła też żywą personifikację szczęścia w postaci umalowanej, natapirowanej i uśmiechniętej od ucha do ucha Seniorki, która dopiero co nabyła świeżutki i pachnący 55-calowy telewizor, w którym to jest święte TVN24.

Nie ma sensu mówić jej, że kablówka zmieniła system nadawania i wystarczyło na nowo wyszukać kanały. Przynajmniej teraz może oglądać swoich idoli w skali 1:1.