Good stuff

Przypis autora: Rodzicielka, która sama boryka się z kolosalnymi problemami z kręgosłupem od przeszło 30 lat, w obecnej sytuacji stała się dla Linki osobistym lekarzem, rehabilitantem, guru, wyrocznią i mistrzem Yodą w jednym. Linka we wszystkim ślepo jej wierzy i niczego nie neguje.

Linka osiągnęła moment krytyczny, w którym to od nadmiaru silnych leków przeciwbólowych i rozluźniających zaczęła ciągnąć za sobą jelita. Z braku lepszego pomysłu odstawiła zdradliwą farmakologię, cierpiąc katusze za miliony. Powłócząc nogami, wsparta o solidną ścianę nośną, udała się na poszukiwanie audytorium, które z cierpliwością wysłucha jej utyskiwań. Po trzech dniach przemierzyła korytarz, a po kolejnych dwóch usiadła przy stole w kuchni. Padło na akurat krzątającą się Rodzicielkę, więc Linka teatralnie westchnęła i niezwłocznie przybrała oblicze rannego jelonka, zaczynając biadać nad swym losem. Rodzicielka sposępniała bardzo, na czole wykwitła jej głęboka pionowa zmarszczka i nie utrzymując z Linką kontaktu wzrokowego, zaczęła mruczeć pod nosem, prowadząc ze sobą ożywioną dyskusję;

- … nie mogę jej tego dać,… za silne… ale działa,… nie mogę – słowa zawisły w nieprzeniknionej ciszy, a ona odwróciła się na pięcie i opuściła pomieszczenie.

Linka z niemałym zaskoczeniem przyjęła osobliwe zachowanie Rodzicielki, jednak nie miała czasu dłużej się nad tym zastanawiać, gdyż za drzwi zaczął dobiegać dziwny rumor. Stwierdziwszy, że nim tam doczłapie zastanie wiosnę, Linka cierpliwie czekała cóż przyniesie owy zgiełk.

Po upływie kilku minut hałas ustał tak samo nagle jak się rozpoczął, a do kuchni wkroczył Podejrzany Typ. Podejrzany Typ okutany był w długi, ciemny płaszcz z podniesionym kołnierzem, oczy chował za ciemnymi okularami, a na głowie dumnie dzierżył spłowiałą uszatkę. Typ cały czas rozglądał się nerwowo i naciągając kołnierz tak mocno, że słychać było trzeszczenie szwów, podszedł do Linki i przemówił dziwnie znajomym głosem, choć z nieco egzotycznym akcentem;

-  gut staf – oznajmił wyciągając małą tableteczkę za pazuchy, głowa cały czas nerwowo latała mu na boki

- nie dziękuję – oznajmiła oburzona Linka.

-gut staf. Tejk! – Linka mogła tylko zgadywać, że spod ciemnych okularów spozierają na nią oczy szaleńca.

- nie chcę, nie mam pieniędzy!

- noł many. Gut staf. Gift. Tejk! – z tymi słowami PT wcisnął tabletkę oszołomionej Lince, która żyje według zasady: jak dają to bierz i nie chcąc obrazić osobnika w uszatce, połknęła darowany specyfik.

PT widząc to, skinął z aprobatą głową i niezwłocznie opuścił lokum. Za drzwiami znów dało się słyszeć odgłosy szamotaniny, a po chwili do kuchni wkroczyła lekko zdyszana Rodzicielka.

- posiedź sobie chwilę – rzuciła do Linki, jakby kończąc nigdy nierozpoczętą rozmowę.

Po upływie około 10 minut Linka stwierdziła, że cała sytuacja była tylko fantasmagorią jej skołowanego umysłu i postanowiła wrócić do swej samotni. Z rozmachem wsparła się o stół i samoistnie wyskoczyła prawie zahaczając głową o sufit. Stojąc pewnie, jak jej się od dawna nie zdarzyło, doznała zaskakującego uczucia całkowitego braku stawów. Mózg osnuła błoga mgiełka nieświadomości, a jej chód przybrał dziwnie płynąco-posuwisty kształt. Sunąc, czuła jak na bezwietrznym korytarzu pośladki łopoczą jej na wietrze. Dotarłszy do łóżka, pozbierała artefakty mocy, które skrupulatnie rozłożyła w strategicznych miejscach i sama przelała się na łóżko. Linka która miewa chroniczne problemy ze sen, a ostatni raz w dzień zasnęła w 42, zasnęła snem sprawiedliwego w mniej niż 3 sekundy. Nie byłoby w tym może nic dziwnego, gdyby nie idiotyczna pozycja z nogami na lampie[1], laptopem na brzuchu, książką pod łokciem i telefonem przy uchu, który przez cały czas niemiłosiernie przemawiał głosem Murloca. Podobno kilkukrotnie sprawdzano, czy dycha a ona otumaniona obudziła się po kilku godzinach z misiem pod pachą – ani Ulson, ani Dziwak nie przyznają się do winy. Podejrzany Typ więcej się nie pojawił.

---

[1] Jedną z nielicznych pozycji, w których Linka nie czuje swojego odcinka lędźwiowego i nie drętwieją jej nogi jest ułożenie tychże na stercie poduszek pod kątem prostym.