Balon przeznaczenia

Tajemnicą poliszynela jest fakt, że w każdym przedsiębiorstwie, w którym wchodzi się w interakcje z klientem, klient staje się obiektem niewybrednych żartów i kpin pracowników. Nie inaczej jest w linkowym przybytku pracy, a świadomość tego, że klient pozostaje w sferze wirtualnej nikomu nie przeszkadza. No bo jak można się nie śmiać z rozhisteryzowanych kobiet, które nie przebierając w słowach drą włosy z głowy, że ich córka nie pójdzie do komunii w bolerku nr 9 tylko nr 6. Wobec takiej tragedii sprawy głodu w Afryce zdecydowanie schodzą na dalszy plan. Pytania o średnicę cukierka, giętkość żelka, czy możliwość spożycia ciasteczka, które ma etykietę: artykuł dekoracyjny są na porządku dziennym. Królowie ekonomii mają specjalne miejsce w serduszkach pracowników, są to osoby, które kupują produkt za 2 zł – nomen omen jest to rzecz, którą można nabyć w każdym sklepie – a za przesyłkę płacą 17 zł. Niedawno Nataszka pokazała Lince zamówienie klienta, który za niebagatelną kwotę nabył balon, wyglądający jak folia spożywcza, ewentualnie folia do przykrywania zwłok.

- kupiłabyś coś takiego? – zapytała drwiąco Nataszka.

Linka przybrała wyraz twarzy bardziej nieprzytomny niż zwykle, a oczy zaszły jej mgłą – są balony, które mogą zmienić życie – powiedziała enigmatycznie pogrążona we własnych myślach.

Po chwili zadumy spojrzała na Nataszkę, której paszcza wylądowała na klawiaturze, a spojrzenie wymownie sugerowało, że widocznie Linka znowu zapomniała zażyć leków.

Nie widząc innej możliwości, Linka wyciągnęła starą fajkę z drzewa wiśniowego, nabiła cybuch aromatycznym tytoniem i w oparach kłębiącego, rakotwórczego dymu, zaczęła snuć opowieść.

Dawno, dawno temu, gdy Linka była nieskalanym myślą dziecięciem widocznym bardziej na szerokość niż wysokość, wraz z całą rodziną wybrała się na festyn. Nie wie już, czy były to dni miasta, majówka, czy inne święto lasu, istotnym jest natomiast fakt, że były tam przeróżne stragany, które są nieodłącznym elementem takowych spędów. Nadmienić należy, że ani Linka ani jej rodzeństwo nigdy nie przejawiali oznak choroby XXI w, której objawy polegają na naprężeniu wszystkich członków, teatralnym padnięciu na glebę, wierzganiu kończynami, toczeniem piany z pyska i obłędem w oczach. Dziecię w takim stanie gładko przechodzi od szantażu emocjonalnego do groźby złożenia donosu Pomocy Społecznej, co w efekcie najczęściej kończy się nabyciem setnej zabawki, którą porzucają po minucie. Mimo wszystko Linka jak każde normalne dziecko puszczone ze smyczy, ochoczo podreptała na pulchnych nóżkach i zaczęła lustrować kolorowe dobra. Gładko przechodziła od stoiska do stoiska, aż w końcu stanęła oko w kolano z panem trzymającym ogromne naręcze balonów wypełnionych helem. Linka zadarła główkę wysoko do góry i z otwartą paszczą przyglądała się lewitującym cudom. W jej oczach eksplodowała kometa, a małe rączki zaciśnięte w piąstki przycisnęła do otwartej buźki. Obiektem jej nieukrywanego pożądania stał się balon w kształcie serca z narysowanym w środku lewkiem. Rodziciele widząc głęboki stan uduchowienia wypisany na dziecięcym licu i bojąc się, że Linka może eksplodować niczym gwiazda, postanowili wspaniałomyślnie nabyć balon.

Był to koniec jej beztroskiego dzieciństwa, gdyż Linka z manią zakrawającą o obsesję nie spoczęła dopóki nie nauczyła się rysować lewka z balonu. Przez długie godziny w ciągu wielu dni przeradzających się z wolna w tygodnie Linka zużyła tony papieru – dziś myśli, że to przez nią wycięto znaczącą część amazońskich lasów. W tym czasie nie liczyły się dla niej zabawy na dworze, bajki, czy regularne posiłki ona z zacięciem i uporem przebierała ołówkiem i kredkami w kolejnych próbach portretowania. Gdy w końcu skrajnie wyczerpana, zarośnięta i z co drugim mleczakiem, orzekła, że umie go rysować nadała mu godne imię Koślawego Lewka – głównie dlatego, że był koślawy i był lewkiem. Doszła do takiej perfekcji, że nauczyła się go rysować również lewą ręką na wypadek, gdyby rekin planował jej zeżreć prawą. Wówczas Linka zaczęła hurtową produkcję komiksów ze swoim bohaterem, gdzie lewek na milionach rysunków zawsze wyglądał tak samo. Ukontentowana, w końcu wróciła do świata żywych, a jej obsesja przerodziła się w pasję przez którą wycięto drugą połowę amazońskich lasów. Obecnie Linka bardziej dba o dobro świata niż swoje samolubne potrzeby i zaprzestała rysowania ograniczając się do drobnych rysunków na karteczkach biurowych, czy rysowania zwierzątek dla dzieci. Koślawego Lewka nadal potrafi narysować prawą i lewą ręką, bo zewsząd czają się rekiny…

                                    

Dowód nr 1