Zło czai się w kartonach

Mrok spowił magazyn. Gęsty, szary kurz unosił się w powietrzu niczym nieprzenikniona, londyńska mgła. Grobowa cisza przerywana niekiedy odgłosem szybkich kroków lub wybuchem histerycznego, złowrogiego śmiechu, zwiastowała nadchodzącą emanację zła. Nikt nie czuł się bezpiecznie – nikt nie był bezpieczny…

Wtem światem wstrząsnął mrożący krew w żyłach krzyk. Niósł się złowrogim echem, potęgując narastające pandemonium  grozy. Na resztkę ocalałych padł przemożny strach i poczucie nadchodzącego końca…

Linka bezszelestnie wynurzyła się zza mrocznych regałów z balonami. Będąc wierną swym ideałom z dzieciństwa, niepostrzeżenie udała się do toalety, gdyż najbliższa budka telefoniczna znajdowała się w Londynie. Tam przywdziała godne superbohatera przyodzienie – majtki na spodnie – i wróciła do pogrążonego w panice magazynu. Z super szybkością Flasha omijała biegające w popłochu otępiałe jednostki, brnęła do epicentrum nieprzerwanego krzyku. Nie bacząc na sączącą się z popękanych bębenków krew i mrużąc oczy od chłostającej jej nieustannie fali powietrza, ostatkiem sił rozedrganych mięśni dotarła do celu, by nieść ratunek niewinnym.

Tam osaczona ze wszystkich stron przez plugawy pomiot piekielny - którego Linka nie mogła jeszcze dojrzeć - Koleżanka Kopytko była u kresu sił. Twarz groteskowo wykrzywiona, wywrócone białka oczu i zaciskające się palce, były żywym świadectwem nieprzerwanego paroksyzmu odrazy. Linka nie bacząc na niebezpieczeństwo, ruszyła z odsieczą. Jej super wzrok astygmatyka od razu zlokalizował porzucony w nieładzie karton. Ostrożnie podpełzła pod potencjalne wrota do piekieł. Wychylając się z najwyższą ostrożnością, zajrzała do środka.

Bestia, antychryst i Renata Beger. Z czerwonych ślepi biło czyste zło, ociekające trującym jadem szczękoczulki, otwierały się i zamykały, czekając na sposobność do śmiertelnego ataku. Linka przystąpiła do ratowania świata. Posiłkując się intelektem Batmana, super siłą Hulka i dziwnym fartem, że wyjątkowo nie lęka się pająków wielkości tic taca, oderwała kawałek kartonu i nawet nie mrugnąwszy okiem, odesłała potwora w niebyt. Momentalnie nad magazynem zajaśniało słońce, rozpędzając gęstniejący mrok. W serca pracowników wlała się nowa nadzieja. Świat znów został uratowany przez tajemniczego bohatera, który pognał do toalety w obawie przed karą za nieprzepisowy ubiór.