Matrona prawdę Ci powie

Zaledwie kilka stuleci wstecz podróżnikom do przedostania się z punktu A do punktu B przez niebezpieczne, dzikie krainy niezbędny był skromny ekwipunek. Nóż myśliwski, strzelba, róg na proch strzelniczy, toporek, krzesiwo i draska, koc, cynowy kubek uchodziły za bogactwo, a traper tak wyposażony mógł przeżyć sam w głuszy długie miesiące. Teraz odrobinę się zmieniło, choć od czasu do czasu jakiś pasażer czuje pradawny zew krwi i wyciąga siekierę, głosząc przy tym jedyną słuszną rację, albo odreagowując stresujący dzień w pracy. Jednak wbrew obiegowej opinii obecnie siekiera nie jest niezbędna do przeżycia w podróży komunikacją miejską, czy PKP. W XXI wieku niezbędne są słuchawki.

Linka wygodnie rozsiadła się w pociągu, zajmując, jak zawsze czwórkę - mimo że nie ma 2 metrów - nie lubi mieć kolan pod brodą, a tam, nawet gdy inni pasażerowie się dosiadają, jest więcej miejsca. Zdjęła okrycie wierzchnie, wyciągnęła książkę i z coraz większym napięciem na twarzy przewalała resztę ekwipunku. Ze zgrozą spostrzegła, że zapomniała słuchawek. Pocieszając się tym, że o 6 rano większość ludzi przypomina śnięte ryby, a w wagonie szukają tylko odpowiedniego miejsca do zdechnięcia, stwierdziła, że jakoś przeżyje. Faktycznie większość osób od razu się wyłączyła i przeszła w tryb czuwania, ku ogromnemu zadowoleniu Linki, która mogła czytać w spokoju.

 Niestety już kilka stacji później to pociągu wlała się kolejna fala osób, a wśród nich osobniki wielce ożywione i aktywne pomimo nadal wczesnej pory. Były to trzy Matrony. Z niewiadomych przyczyn wybrały miejsce koło Linki, otaczając ją ze wszystkich stron, bezpardonowo wduszając w ścianę i zostawiając wolne pół fotela. Bezpieczny azyl Linki zamienił się w grzędę. Matrony nawet na chwilę nie przerwały ożywionej dysputy, która musiała rozpocząć się na peronie, a ów przedmiotem byli ludzie młodzi.  Linka w najwyższym skupieniu starała się nie słuchać i czytać dalej.

…Zebrawszy wszystkie siły, przewrócił się ciężko na brzuch. Czuł, jak jeden ze szwów pęka, a świeża krew zalewa mu plecy. Ból był jednak niczym w porównaniu z napływem kolejnej fali gniewu. Hugh Glass zaczął się czołgać…

-…oni tylko w tych Smartfonach siedzą – wypaliła Matrona nr 1, skutecznie wyrywając Linkę z zadumy, lustrując ją przy tym badawczo, czy aby gdzieś w książce nie chowa telefonu. Nic tam nie było. – A najgorsze są te niebieskie – kontynuowała Matrona nr  1. Linka nie do końca zrozumiała, o co chodzi, ale być może Pani czyta jakieś periodyki naukowe, a ona przyznaje się bez bicia, że rzadko chwyta za tego typu literaturę. – A jakie głupoty na Fejsbukach piszą, włos się jeży – Linka nie wie, co piszą, nie ma Facebooka. Wróciła do książki.

…Zebrawszy wszystkie siły, przewrócił się ciężko na brzuch. Czuł, jak jeden ze szwów pęka, a świeża krew zalewa mu plecy. Ból był jednak niczym w porównaniu z napływem kolejnej fali gniewu…

- …a te ich tipsy, nic chwycić nie mogą… - perorowała Matrona nr 2, wszystkie jak na komendę spojrzały na Linki paznokcie. Zawiedzione tipsów nie znalazły. – I kostki odkryte! Zimą! – znów taksujące spojrzenia tym razem na Linkowe pęciny. W pełni zakryte. Linka wzięła głęboki oddech i zaczęła czytać.

…Zebrawszy wszystkie siły, przewrócił się ciężko na brzuch. Czuł, jak jeden ze szwów pęka, a świeża krew zalewa mu plecy…

-…idą na te studia i pierdolą robotę, a robić nie ma komu… – włączyła się do dyskusji Matrona nr 3. Linka została zmiażdżona krytycznym spojrzeniem. Faktycznie posiada dwa dyplomy i ma pełne wykształcenie wyższe, a do tego pracę, w której mogła dorobić się dorodnego cellulitu od siedzenia za biurkiem, dobrowolnie zamieniła na ciągłe hasanie po magazynie. Znowu pudło.

…Zebrawszy wszystkie siły, przewrócił się ciężko na brzuch…

- …a i tak to wszystko jebnie i III wojna będzie…- podsumowała rozmowę Matrona nr 1.

Pociąg dojechał, a Linka pozytywnie nastawiona, udała się do pracy.

Niestety czekał ją jeszcze powrót, również bez słuchawek. Będąc, jak zawsze na ostatnią chwilę, zdyszana wbiegła do wagonu i zajęła jedno z ostatnich wolnych miejsc, dookoła sami ludzie młodzi, wracający z pracy i szkoły. Wyciągnęła książkę i zatopiła się w lekturze.

…Zebrawszy wszystkie siły...

Pociąg ruszył. Jak na komendę wszyscy nagle zaczęli grzebać w torebkach, torbach, płaszczach i wyciągać telefony, ładowarki i przedłużacze. Rozpoczęła się nierówna walka o wolne kontakty. Ci bardziej przezorni wyciągnęli kieszonkowe agregaty. Podłoga utonęła w plątaninie kabli, a przedział zalała fala wszechogarniającego trzeszczenia, podnosząc poziom decybeli do pułapu krytycznego. Lince zaczęło oko latać. Bardzo poważnie rozważa nabycie siekiery.